σκονη

η σκόνη μου

σηκώνεται

στην ελαφρά

πνοή

έρχεται στο φως

γίνεται χίλιοι

μικροί ήλιοι

και ξαναπέφτει

στη σκιά

η μόνη

μετά θάνατον

ζωή

των νεκρών μου

κυττάρων

επέτειος

πέρασε η επέτειος
σίγησαν τα ταμπούρλα
η έπαρσις αναίτιος
έφυγαν και τα βούρλα

μόνο σκουπίδια μείνανε
της μάζωξης πειστήρια
έτσι κι αλλιώς δε γίνανε
της μέθεξης μυστήρια

όταν περάσει η στιγμή
εκείνη η ιερή
θα ξεθωριάσει η τιμή
η τόσο λαμπερή

όλοι ξανά θα πέσουνε
στη μαύρη μετριότητα
τα μάγια δε θα δέσουνε
χωρίς κάποια ποιότητα

και ήλθε πάλι ο καιρός
της άλλης επετείου
στήθη φουσκώνουν δυστυχώς
επάρσεως αναιτίου

koulpa 19/11/08

μαύρο κι άσπρο

για δες.. θαρρώ κατάλαβα.. αν όλα ανακατέψεις
στη θεωρία.. τα χρώματα στο μαύρο θα επιστρέψεις
μα αν το κάνεις με το φως με προβολείς με χρώμα
άσπρο θα πάρεις.. λογικά.. κατάλαβες ή ακόμα;

αγάντα και μη σπρώχνεστε εσείς οι πισινοί
..στη θέση αναφέρομαι μη γίνεστε ξινοί
μήπως το καθαρίσουμε και βγάλουμε μιαν άκρη
γιατί απ'την αγανάκτηση μου φεύγει ένα δάκρυ

λες έτσι να'νε στη ζωή.. αν όλα τα προσθέσεις
στο μαύρο να κατέρχεσαι.. στις τελευταίες θέσεις;
κι αν τίποτα δεν υποστείς και τίποτα δε κάνεις
με τ'ασπρο της περιστεράς βαφτείς όταν πεθάνεις;

το αγαπώ το μαύρο μου.. και κι όλα να τα προσθέτω
και ας πονάω.. και ας χτυπώ. αρκεί να συνεχίζω
το άσπρο της περιστεράς.. ενόρκως καταθέτω
δε μου αρκεί.. δεν είν' ζωή.. μες το κακό ανθίζω..

koulpa 10/11/08
μια ιδιότροπη συμμετοχή στο παιχνίδι που είδα στη παιδική χαρά της maya

έμμετρον βιογραφικόν

γεννήθηκα χαράματα στη γκρίζα την αθήνα
και στο παγκράτι το χωριό πήγα απ'το πρώτο μήνα
περπάτησα εμίλησα και διάβασα νωρίς
κι από παρέες ανδρικές.. συνήθισα χωρίς
πρώτη δουλειά μου ήταν καρφίτσες να μαζεύω
στο ατελιέ της μάνας μου.. κορίτσια να χαζεύω
στο δίπλα κομμωτήριο μου άρεσε πολύ
κυρίες να παρατηρώ που πήγαν για μαλλί
και να βοηθώ σκουπίζοντας δίνοντας τσιμπιδάκια
τα σεσουάρ τα ρόλει κάτι μικρά χαρτάκια
στη πρώτη τάξη έμαθα τον ανταγωνισμό
με της καλής δασκάλας μου το μαύρο φασισμό
έτσι σχολεία άλλαζα σα να'τανε πουκάμισα
τα χρόνια του δημοτικού στους δρόμους τα χαράμισα
τέλειωσα το δημοτικό και πήγα στο γυμνάσιο
βιβλία δεν ακούμπαγα και με έλεγαν αφάσιο
με κάποιο τρόπο έπαιρνα μεγάλους βαθμούς
ωθούσα τους συμμαθητές σε άγριους βρυχηθμούς
τα καλοκαίρια δούλευα σε διάφορες δουλειές
σε μαγαζιά κι οικοδομές δεν είχα τεμπελιές
στο λύκειο αποφάσισα πως μέχρι εκεί θα πάω
στους δρόμους της εκπαίδευσης πιο πέρα δε φτουράω
τα φόρτωσα στο κόκορα και πέρναγα καλά
γυμναστική ζωγραφική και σινεμά πολλά
μία σχολή εδήλωσα αντίθετα με όλους
και πίστευα πως θα βρεθώ έξω να παίζω βόλους
μα μπήκα τρίτος στη σειρά λόγω ζωγραφικής
σε μιά σχολή μεσ' στα ΤΕΙ.. τι οίκος ανοχής
παράλληλα εδούλευα γραφίστας τυπογράφος
πολύ καλά επέρναγα δηλώνω ενυπογράφως
με απεργίες αποχές και διάφορα προβλήματα
με έβλεπα να προχωρώ με του τανγκό τα βήματα
τα μούτζωσα και έκοψα και την αναβολή
είπα θα πάω διακοπές που έχω καιρό πολύ
δέκα ημέρες άντεξα θάλασσες και ρακέτες
έχασα είκοσι κιλά και είχα γίνει φέτες
γύρισα στην πρωτεύουσα σχεδόν με το φορείο
την άλλη μέρα έπιασα δουλειά σε συνεργείο
στο ναυτικό επέρασα δύο ωραία χρόνια
σ'ένα αντιτορπιλό με ζέστες και με χιόνια
κάποτε απολύθηκα και ψάχνοντας δουλειά
τυπογραφεία ανοιχτά δεν έμεναν πολλά
έτσι κατέφυγα γι αρχή εις την οικοδομή
κάνοντας για ένα διάστημα ξανά το μπογιατζή
σε μαγαζί εβρέθηκα με επίπλων υλικά
λογιστικά κομπιούτερ και αποθηκευτικά
σιγά σιγά ασχολήθηκα και με κατασκευές
ντουλαποκουζινικά και ότι άλλο θές
και μιά κι η θέση πρόεδρου έχει πολλούς μνηστήρες
εγώ αξιώνω παραυτα κάτι με συνδερτήρες
χαρτιά κι άλλα συναφή..μια θέση γιά προμήθειες
μια και μαθαίνω ευνοεί τις συνεχείς απίθειες..

για την diVa μας που είχε τη καλοσύνη να με προσκαλέσει στο παιχνίδι

κέρδος

πολλής καιρός επέρασε, που έπαψα να φρίττω
μα κι αν δε με ακούμπησε, η φρίκη αιωρείτο
εγώ απορροφήθηκα από δουλειές μικρές
κι ο κόσμος όλος αγνοεί τις ώρες τις πικρές

που έχουν έλθει γύρω μας κι αδιάφορα σφυρίζει
κοιμάται, εμπορεύεται κι ολόγυρα κοπρίζει
γιατί θαρρώ του εμπόριου το κέρδος πως ορίζει
του κόσμου τούτου τις στροφές και προς τα που γυρίζει

δε βλέπω λύση σε αυτό το πρόβλημα του κόσμου
μόνο το κέρδος αν βρεθεί αμέσως εκτός νόμου
μα όταν το καλοσκέπτομαι και σα το δω εμπρός μου
και τότε όλα θα πήγαιναν στο ρου του υπονόμου

koulpa 9/6/08
αφιερωμένο στην αγαπημένη μου γητεύτρια που
με τις αναφορές της στην ποίηση με ξεκουνά..:):)

τους χαμένους..

με το κεφάλι μου καζάνι στους ιστοχώρους τριγυρνώ
ανάμεσα σε ωραία παιχνίδα, βλέπω γι αμάχους και ριγώ
της γάζας τους καταραμένους,
τους ξεχασμένους τους χαμένους..

θυμάμαι εικώνες κι από άλλες αντίχτοιχες κακές στιγμές
της ανθρωπιάς μέτρο χαμένο, σώματα τρύπια από ρυπές
πολλοί σωροί κορμιά καμμένα
παιδάκια μαύρα πεινασμένα

τι φταίει πιό πολύ για όλα του κόσμου τούτου τα δινά;
μάλον το χρήμα και η ύλη την αρετή που ξεπερνα
καμία λύση πια δε βλέπω
τον άνθρωπο για μέτρο έχω

φωτογραφίες

ένα κουτί με πήραζε
κάθε που θα περνούσα
μέσα στα πόδια γύριζε
και το ποδοπατούσα

είπα δε πάει άλλο πιά
κάτι πρέπει να κάνω
σκοντάφτω στη κακοτοπιά
και βρίζω από πάνω

κάποια θα δω παράξενα
το'να μου μάτι παίζει
τι έιχε ήθελα νά'ξερα
το αδιάζω στο τραπέζι

σκορπίζονται ένας σορός
παλιές φωτογραφίες
αρχίζει αμέσως ο χωρός
μ'αρχαίες ιστορίες

τους φίλους μου τους παιδικούς
τους βλέπω όπως ήταν
και έρωτες περαστικούς
καιρό που ξεχαστίκαν

παιρνούν οι ώρες σα νερό
μπροστά μου μεγαλώνουν
όλοι αυτοί και απορώ
πόσοι επιβιώνουν

νεκρούς βλέπω ολοζώντανους
να μου χαμογελούνε
παιζει παιχνίδια πάλι ο νους
τι θέλουνε να πούνε;

πέρασε η ώρα, βιαστικά
στη κουτα τις στιβάζω
την κλήνω ωραία παστρικά
κι απ'το μυαλό τη βγάζω

koulpa 13/2/08

υδήποτο

για ανθισμένη μηγδαλιά
απήγγηλε ο Δροσίνης
ποτά θυμήθηκα παλιά
νύχτες παραφροσύνης

δεκα ντουζίνες θέλουμε
κουκούτσια από βερύκοκο
μπράντυ ένα λίτρο βάζουμε
να φτιάξουμε υδήποτο

ένα μήνα τ'αφείνουμε
σε χώρο σκιερό
ζαχαρι κιλό βράζουμε
σέ'να λίτρο νερό

σα δέσει και κρυώσει
συρόπι έχει γίνει
κι αφού έχουμε σουρώσει
το μπράντυ που'χει μείνει

ένα μήνα τα βάζουμε
σε γυάλα στο κελάρι
το ανοίγουμε το πίνουμε
χικ-όλο σε ένα βράδυ

koulpa 9/2/08
συνταγη του πατέρα μου

φασουλής και περικλέτος;

Ο/Η a_lexia είπε...

Και μένανε μου λείψανε αγαπητέ οι στίχοι

Μα πιο πολύ πικάρομαι που πήζουμε στους μύθοι

τη διάσταση την εννοώ με βάθος ατελείωτο

χάρη στον λόγο τον λιτό και εν μέρει αχαλίνωτο

6 Φεβρουάριος 2008 5:52 πμ

Ο/Η koulpa είπε...

Mα μου είστε τόσο συμπαθής αγαπητή a-lexia

πιστεύω το γνωρίζετε αν και το εκφράζω αδέξια

οι μοιθοι είναι περαστικοί μ'όλη τη σημασία

καθόλου μη πικρένεστε, μη δίδετε αξία

ενόμιζα αναφέρεστε στο υλικόν μου μέγεθος

μα μώλις εκατάλαβα, μιλάτε για το έρεβος..:):)

6 Φεβρουάριος 2008 6:14 πμ

Ο/Η a_lexia είπε...

Πνευματική του έδωσα, αγαπητέ, οντότητα,

καθώς εκεί δε βλάπτει να έχεις μια πληρότητα.

Η σαρκς φθαρτή φαντάζομαι σου έχουν πει πολλοί

αλλά ουδείς δεν τρέφεται με πνεύμα κ ηθική.

Δίκιο σου δίνω το λοιπόν, και σε γεμίζω ελπίδες

ευχόμενη στον οίκο σου κείμενα με θερμίδες

6 Φεβρουάριος 2008 6:43 πμ

Ο/Η koulpa είπε...

a-lexia μου ευειδή καλήπηγε καλήστη

(δεν έχω εικόνα..μα μπορώ να δείξω λίγη πίστη)

ευχαριστώ από καρδιάς γωνιπετής εμπρός σου

για τις ελπίδες.. δέσμιος παντότινά δικός σου:):)

6 Φεβρουάριος 2008 7:29 πμ

Ασπρογενάτοι γέροντες

Τα άκουσα και τρόμαξα
τα είδα και θαυμάζω
όλα τα χρώματα άλλαξα
διάφορους ήχους βγάζω

Ασπρογενάτοι γέροντες
με μαύρα πάνω ως κάτω
τα κάλη τους επέροντες
ζυλεύουν τον φευγάτο

Θέλουν χρυσά, μαλάματα
θέλουν τη δόξα όλη
τιμές στα γεροντάματα
να πάρουνε την πόλη

Όποιος κι αν πάρει το χρυσό
το στέμα και το θρώνο
και χρήμα βγάλει περισσό
είναι για λίγο χρόνο

koulpa 5/2/08

Το αφιέρωσα κι αυτό στην αγαπημένη μου γητεύτρια

τηλε-λέρες

Μα είναι αλήθεια μπορετό
αυτές τις μαύρες μέρες
να μην ακούς τον οχετό
αυτές τις τηλε-λέρες

κλήσε πορτοπαράθρα
μη δέχεσαι βενγκέρες
μη ψάχνεις ψήλους στ'άχηρα
κανάλια στους αιθέρες

κλήσε το χαζοκούτι σου
κοίτα τον αφαλό σου
βράσε στο μαυροζούμι σου
ξήσε το καύκαλό σου

κι όταν τελειώσουν όλ'αυτά
κοίτα για το καλό σου
να τα ξεχάσεις πάραυτα
μη βρεις το διάολό σου

koulpa 4/2/08

Το αφιέρωσα στην αγαπημένη μου γητεύτρια