μαρμελάδα βερίκοκο

από το δένδρο κόβουμε
ένα κιλό φρουτάκια
όχι τα ηλεκτρονικά
μα τα βερικοκάκια

τα πλένουμε καλά καλά
βγάζουμε τα κουκούτσια
με κούπα νερό τα βράζουμε
μη γίνουνε παπούτσια

αφού θα βράσουνε καλά
στο μύλο τα περνάμε
κι ένα κιλό ζάχαρη
αμέσως τα κερνάμε

κούπα γλυκόζη βάζουμε
να μη μας ζαχαρώσει
βράζουμε ανακατεύουμε
μέχρι να μας μελώσει

ένα λεμόνι στίβουμε
ξυνό και μυρωδάτο
και λίγη αρμπαρόρυζα
μέχρι να δέσει πάτο

όταν θα καταλάβουμε
στον πάτο να κολλάει
απ'τη φωτιά το βγάζουμε
θα αρχίσει πια να σκάει

μιά πετσετούλα σκέπασμα
βάζουμε στο τσουκάλι
κρυώνει δοκιμάζουμε
μακάρι να ταν κι άλλη..

αφιερωμένο στη νέα μου φίλη κασταλία που αποτέλεσε την έμπνευση.. :):)

στο πουθενα

το τίποτα και το καθόλου
μαλώνουνε στο πουθενά
και άλλα τρία ολωσδιόλου
ελπίζουν σε μισά μισά



απ' τη κινέζικη ηρεμία
ζεουσα υποδερμικά
σε χοιρινού ανυπαρξία
για πέντε έτη συναπτά



και τώρα στο ξερό ραδίκι
βάζουνε όλα τα λεπτά
κι ετoιμάζουνε τη νίκη
σε μια τρελή ζαριών ριξιά

ψηφίστε με (δε σικουαλ)

τέσσερις μήνες πέρασα

δεμένος με ζωστήρες

με τάματα εχόρτασα

απ' τους εθνοσωτήρες

ήλθε και πάλι η στιγμή

για νέες εκλογές

για να σας κάνω την τιμή

μαζεύω υπογραφές

απο γιατρούς καθηγητές

και από νοσοκόμους

απο οδοκαθαρηστές

παπάδες κι αστυνόμους

να πάρω σύντομη άδεια

να βγώ να εκτεθώ

στων εκλογών τα στάδια

και να πολιτευτώ

τό έμαθα το μάθημα

θα κρύβω τις αλήθειες

θα τεμπελιάζω ράθυμα

θ' αλλάξω τις συνήθεις

θα πάρω άφθονα φτερά

τ' αυτιά να σας θωπεύω

με ψέματα αστραφτερά

κουρσάρες θα ιππεύω

χαβιάρι μπρικ και σολομό

θα τρώγω όλη μέρα

άγευστα είν' το' μολογώ

μα δεν τα κάνω πέρα

και τις ρεμούλες θα' χετε

μα και τα τυχαιρά σας

θα πάρετε ότι θέλετε

κι εσείς με τη σειρά σας

αυθαιρεσίες άφθονες

γκρίζες νομοθεσίες

τακτοποιήσεις άνομες

υπόγειες νουθεσίες

στου ιδρύματος τα όρια

αμέσως θα επιστρέψω

πολιτικής απόρροια

τις δάφνες μου να δρέψω

αφιερωμένο στη μαριάννα (πρώην γητεύτρια) που με ξανακολλησε το μικρόβιο.. και εκδικούμαι την ποίηση (εκ του προχείρου)..

παιδάκι..

παιδάκι που γεννήθηκες απόψε

τώρα είσαι πραγματικά μεγάλο

μεγάλο όσο η ελπίδα, η προσδοκία

μεγάλο όσο ο χρόνος που απομένει

η κάθε μέρα δες θα σε μικραίνει

ο χρόνος σου πάντα θα λιγοστεύει

και πράγματα θ' αρχίσεις να μαθαίνεις

χρήσιμα άχρηστα ποιος άραγε να πει

τα λάθη σου παράσημα θα κάνεις

θα απορρίπτεις όλα τα περιττά

μα προχωρώντας πρέπει να προσέξεις

αλλότρια θέλω μην επωμιστείς

με πλούτη κι αξιώματα μη μπλέξεις

να μη θελήσεις ψεύτικες χαρές

και δες συνέχεια θα μικραίνεις

γνώσεις κι εμπειρίες θ' αποκτάς

σχέσεις, συγκρούσεις, απογοητεύσεις

δε θ'αποφύγεις κάλπικα χρυσά

κι όλο θα βλέπεις πάλι να μαζεύεις

κι ένα γεροντάκι τόσο δά

κάποια στιγμή θα φύγεις όπως ήλθες

σαν να περάσαν μόνο δυό λεπτά..

η σουπα..

το χοιρινό και το ραδίκι
πόλεμο άρχισαν σκληρό
αχ δεν υπάρχει θεία δίκη
ποιός τους ακούει απορώ

κοπριά πετά ο έις στον άλλο
λάσπες και άλλα βρομερά
από όρνιθες πλήθος μεγάλο
πειθήνια χειροκροτά

και διάφορες χονδροπατάτες
πηγαίνουνε σε εκπομπές
με ψέματα και με παράτες
για να καλύψουν τις πομπές

τα βλίτα ακούνε και θαυμάζουν
σε καναπέδες αραχτά
ενώ τα αγγούρια πλησιάζουν
να τα βιάσουνε φριχτά

σε χύτρα ρίχτους όλους μέσα
να βράσουν με πολύ νερό
δε θα γινούνε μπουγιαμπέσα
για την ψαρίλα απορώ...

ψηφίστε με..

ψηφίστε με λοιπόν σας προκαλώ

είμαι φτωχός δε θέλω να πλουτίσω

κάντε το.. ριχτέ το στο γιαλό

τίμιους φτωχούς κι εσάς θα καταντήσω

στης αληθείας στην κολυμπήθρα θα βαφτίσω

κάθε λαμόγιο μιζαδόρο κερατά

κάθε μεσάζοντα στο τοίχο θα τον στήσω

γιαούρτια να του ρίχνουν τα παιδιά

το εμπόριο παράνομο θα ορίσω

κέρδη και τόκους κι άλλα σατανικά

στο εξώτερο το πυρ θα εξορίσω

δε θα ακούσουμε ποτέ ξανά γι αυτά

πολιτικούς και οικονομολόγους

θα ζέψω απευθείας στο γιαπί

να πάψουν τους ηλίθιους τους λόγους

να μάθουν το πως βγαίνει το ψωμί

ρούχα λουσάτα κι αυτοκινητάρες

δε θα ζητήσω ούτε και μισθό

δε θα δηλώνω όλο κουταμάρες

κάθε ευθύνη θα επωμισθώ

τι κάνετε δε τέλειωσα.. έχω κι άλλα

τι μου φοράτε.. έχει μανίκια μακριά

σχέδια έχω για σας πολύ μεγάλα

σταθείτε τι 'ναι τούτα τα λουριά;

απολογία εξαφάνισης

δεν είν' που δε μου πάτησαν τον κάλο
μα μού χει πέσει τρέξιμο μεγάλο
μυαλό δεν έχω για να σχολιάζω
ούτε δυο λέξεις στη σειρά να βάζω

υπήρξα πάντα κακομαθημένος
οι λέξεις πήγαζαν μ'ένα ηφαίστειο μένος
μα τώρα η μνήμη μου έχει αδυνατίσει
την κάθε μιά πρέπει να κυνηγήσει

δεν είν' που δε μου πάτησαν τον κάλο
κανονικά θα έβγαζα λόγον μεγάλο
μα που να βρίσκω τώρα τόσες λέξεις
ποιά ειν' η σωστή και ποια να επιλέξεις

μ'εύκολες ρίμες και απλοϊκές
απλές λεξούλες κατανοητές
λίγες στο πλήθος που έρχονται στο νου
ψευτογεμίζοντας το χώρο του κενού

της εξαφάνισης μου μιά απολογία
ήλθα να κάνω με μια νοσταλγία
δακρύβρεχτη δε βγήκε ευτυχώς
μα μη ρωτήσετε ποιος που τι πως

ελπίζω την επόμενη εβδομάδα
να μη έχω προβλήματα αράδα
και να μπορέσω να σας ανταμώσω
γιατί αλλιώς στο τέλος θα θυμώσω

ένα γλυκάκι..

ένα γλυκάκι είναι λίγο πολύ λίγο
δυο γλυκάκια είναι λίγα τι να πωωω
τρία γλυκάκια είναι λίγα πολύ λίγα
δώσε μου τέσσερα και δε θα λιγωθώωω

δως μου γλυκά πολλά ταψιά σοροπιαστάαα
κι εγώ βασίλισσα θα σ΄ χω στη κουζίνα
μη τσιγκουνεύεσαι πάντα να σκέφτεσαι
πως τα γλυκά ποτέ δεν είναι αρκετά

δως μου γλυκά πολλά τρούφες ζαχάρωτά
μπαμπάδες πάστες τούρτες και καζάν ντιπί
μαρέγκες χτυπητές μπεζέδες και εκ μέκ
της εγκρατίας αμφισβητώ την αρετή

διασεκυή του "ένα φιλάκι είναι λίγο πολύ λίγο"
αφιερωμένο στη maya που σε κάποια στιχομυθεία μας μου το ενέπνευσε..

χειμώνας

χειμώνας..
ο καφές πριν το νερό τελειώνει
η κόρη απαρατήρητη περνά
το αμάξι χαλασμένο να παγώνει
ποιος να δουλέψει έξω στο χιονιά

χειμώνας..
μια αγκαλιά ή ζέστη αναζητάς
η ποικιλία του θέρους ξεχασμένη
τη σόμπα πιο κοντά σου την τραβάς
η κατανάλωσή σου ανεβαίνει

χειμώνας..
δε συνηθίζεται εύκολα η κλεισούρα
στα χιόνια θέλεις πάλι να βουτάς
στα κύματα και στην ανεμοδούρα
γι αργότερα τις μνήμες να φιλάς